Францыск Скарына Друкар!

Скарына- Друкар, Асветник, Рыяльны хлапчына.

(Навукова-Непапулярнае выданне у жанры «извращённого сюрреализма». Неадобрана Министэрствам Адукации РБ)

Надпись при появлении монаха: МОНАХ ИБУКЕНЦИЙ, Писец першай катэгорыи

Музыка: Britney Spears «Stronger», потом можно «Стронхольд».

Примечание: В некоторых случаях «у» читать как «у-краткое».

Уступ: Было гэта у далёкай минуушчыне.Дзесьци у 15- пачатку 16 стагоддзя.Тады нават кампьютерау не было, и Windowsa не было таксама.Гэта быу настольки цёмны час , што забараняли слухаць Брытни Спирс, Пидарау з TOKIO HOTELa. Ваабщэ тады гамасекау народ не любиу: их палили на вогнишчы,разбивали им яблишчы аб падлогу ти проста забивали на смерць  нагами.Адным словам, цяжка жылося нефармалам у сярэдневеччы.

Я кажу Не было Брытни Спирс!!! (выключить музыку).

 

Аснова: Друкароу тады таксама не вельми паважали.Кали у сямьи полацкага купца(па нашаму частнага прадпрымальника) нарадзиуся сын , ён вельми не хацеу, штоб  той стау друкарыць. Спачатку купец хацеу забиць сыночка, Але ён быу вельми адукаваны , нават умеу шчытаць на пальцах и ставиць крыжыки замест подпису,таму купец Тольки перацягнуу дзитятка па пальцах малатком.У тыя часы замест друкароу была манаполия манахау.Гэтыя манахи были вельми палахливыя и баязливыя – за гэта народ празвау их ПИСЦАМИ.Писцы звычайна друкарыли у адзиноце,у сваёй кельи,адной рукой пры свеце лампады.Яны вельми не любили друкароу, и кансерватыуна палили их на вогнишчы.

Таму Скарына у 1504 годзе вымушаны быу працягваць друкарскую справу у Кракауским университэте.Там ён вывучыуся друкаваць на станюках, двумя руками и нават нагами за гэта яго празвали бакалаурам,а вядучыя друкары Эуропы – КАРАЛЁМ ДРУЧКУНОУ. Манахам – ПИСЦАМ гэта вельми не спадабалася и Яны, дзеля таго каб шугануць Франциска, спалили на вогнишчы Джардана Бруна и двух Жыдоу. Джардана Бруна за справу: ён личыу,што Зямля круглая, а Жыдоу за проста так. Ваабшчэ жыдоу у Сярэдния вяки не любили, таму што усе брали у их гроши у доуг , а аддаваць никому не хацелася. Таму яурэяу били усе- просты люд, шляхта,чыноуники и нават карали.Били Жыдоу па-рознаму: и па яблишчу нагами, и галавой  аб бэльку, и жумпалам па кумпалу, а пьяныя манахи зажимали им яйки у тиски и прасили грошай. Скарыну таксама выкликали Писцы на допыт, Але той быу адукаваны(купиу дыплом Кракаускага университэта) и адразу адказау, што Зямля КВАДРАТНАЯ.Манахи вымушаны были адпусцить Друкара.Тады у 1517 годзе Скарына паехау у Галандыю.У тыя часы нават у  Галандыи пидарау не любили, а друкароу паважали. Але Скарына не даехау да Амстердаму, а пачау друкаваць у Празе.Там ён друкарыу амаль тры гады на розных станюках, адкрыу калектыуную друкарню « Магутны Кулачок».У хутким часе « Магутны Кулачок» спалили Писцы и у той час у Скарыны РЭЗКА скончылася виза и яго паслали у Хойники.

Гистарычная даведка:Хойники вельми старажытнае и страшэннае паселишча.Такое страшэннае, што нават не упаминаецца у летаписах.Людзей у Хойниках было вельми мала, таму што цяжка было застацца чалавекам и быць жыхаром Хойникау адначасова.Карэннае насельництва мястэчка пакланялася Богу-Самагону и Яго Сыну-Первачу. Днём жыхары варыли самагон, а вечарам яго пили- гэта быу их асноуны занятак.Ноччу яны святкавали 8-сакавика и 23- лютага адначасова.Падчас святау жыхары билися памиж сабой насмерць, гвалтили усё што  зловяць, пужали мядзведзя голым членам инакш кажучы, весялилися ад души. Кали студенту казали, што яго адпрауляюць па размеркаванни  у Хойники, гэта было смяротным прыгаворам для маладога спецыялиста. Хойникау старанилися нават ваукалаки и вампиры-вельми страшны быу там народ.

Як вы здагадалися, Скарына не паехау у Хойники(на хуй яму гэтыя Хойники!!!), а паехау у Маскву. У Маскве Скарына пачау друкаваць на Чырвонай плошчы, каля Маузалея. Ён раставиу свае станюки и нават пачау марыць пра Маскоускую праписку. Але масквичы з дауних часоу не любили иншаземцау, а тым больш друкароу. Таму злосныя ПИСЦЫ падгаварыли цара Василя 3 паламаць станюки и набиць яблишча Скарыне. Асветник, кали убачыу маскоускую интелигенцыю з калами у руках, адразу кинуу друкаваць и пабег з Расии. Спыниуся ён Тольки у Празе. Там Франциск кинуу друкаваць, а стау асабистым урачом у караля Фердынанда. Кароль у 70 гадоу хварэу импатэнцыяй и склерозам, Скарына, канечне, Яго не вылечыу, Але кожны ранак напаминау каралю, што Яго Вяликасць ИМПАТЭНТ.

Концовка: Скарына и памёр у Чехии. На Яго пахаранах плакали ад шчасця усе МАНАХИ-ПИСЦЫ, па-сапрауднаму плакау Тольки кароль Фердынанд, таму што ён быу импатэнтам и старым маразматыкам. А дзяцей у Скарыны не было, таму што ён усё жыццё друкавау